นิทานอีสป เรื่อง มดง่ามกับจักจั่น

กาลครั้งหนึ่งในฤดูฝน เช้าวันที่มีแสงแดดสดใส มดง่ามกลุ่มหนึ่งกุลีกุจอช่วยกันขนอาหารที่หามาได้ในฤดูร้อนออกผึ่งแดด ขณะนั้นมีจักจั่นผอมโซเดินมาโซเซผ่านมาเห็นเข้า จึงเดินไปหากลุ่มมดง่ามแล้วพูดว่า

ข้าพเจ้าขาดอาหารมาตั้งหลายวัน ขออาหารให้ข้าพเจ้ากินประทังความหิวหน่อยได้หรือไม่

มดง่ามจึงถามขึ้นมาว่า

ในฤดูร้อนมีออาหารอุดมสมบูรณ์ ท่านไปทำอะไรมาจึงไม่หาอาหารมาเก็บใว้เล่า

จักจั่นตอบว่า

ข้าพเจ้าหาเวลาว่างไม่ได้เลย ในฤดูร้อนข้าพเจ้าเที่ยวเดินร้องเพลงเพลิดเพลินไปทั้งวัน ตั้งแต่เช้าจรดค่ำจนสินฤดูครั้นถึงฤดูฝน ก็ไม่มีอาหารเหลือเลยให้เก็บใว้

ฝ่ายมดง่ามได้ยินดังนั้นจึงพูดเย้ยขึ้นมาว่า

ในเมื่อฤดูร้อน ท่านเอาแต่ร้องเพลงไปวัน ๆ ในฤดูฝนทำไมท่านไม่ใช้เวลาหัดเต้นรำไปด้วยละ

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
ขณะยังแข็งแรงดีอยู่ หากไม่ทำงานหาทรัพย์สมบัติเอาใว้ เมื่อถึงเวลาเจ็บไข้ จะได้รับความลำบากยากแค้นยิ่งนัก

ดู นิทานอีสป เรื่อง มดง่ามกับจักจั่น บน Youtube ได้ที่ https://www.youtube.com/watch?v=T6SEXwMbgcg