เมื่อแมวได้ข่าวว่าไก่ทั้งหลายป่วย จึงเอาหนังนกยูงมาสวมและออกไปเยี่ยมไก่เหล่านั้น มันพูดกับไก่เหล่านั้นว่า โอ สหายไก่ที่รัก ขอให้พวกเจ้ามีสุขภาพแข็งแรง เป็นอย่างไรกันบ้าง อาการดีขึ้นบ้างไหม
ไก่ทั้งหลายตอบว่า พวกเรามักเจ็บป่วยเสมอยามเมื่อเห็นหน้าเจ้า
แมวที่ชอบส่งเสียงดังตัวหนึ่งบ่นกับเพื่อนของมันว่า น่าประหลาดที่ผู้คนชอบแมวเงียบ ๆ อย่างเจ้า แต่พวกเขาใจร้ายกับข้า ไม่ว่าข้าจะไปไหนก็ถูกพวกเขาไล่เสมอ
บางทีอาจเป็นเพราะเจ้าทำให้ผู้คนขุ่นเคือง เพื่อนของมันออกความเห็น
เปล่า ข้าไม่เคยทำให้พวกเขาขุ่นเคือง
ถ้าเช่นนั้นอาจเป็นเพราะเจ้าร้องเมี้ยวไม่ดีพอ
เจ้าหมายความว่าอะไร แมวยอดเสียงดังย้อนถาม เสียงร้องเมี้ยวของข้ายิ่งใหญ่นัก
นั่นไงล่ะข้าว่าแล้ว เพื่อนของมันพูด ข้าขอบอกเจ้าว่านั่นแหละคือปัญหา เจ้าควรทำงานของเจ้า ไม่ใช่เอาแต่ร้องเหมี้ยว
แต่ข้าร้องเมี้ยวได้ไพเราะมาก แมวยอดอึกทึกเถียง
ไม่ว่าเสียงของเจ้าไพเราะอย่างไรก็ตาม แต่มันไม่ใช่งานของแมว
แต่ข้าขอบอกเจ้าว่าข้าตั้งใจร้องจริง ๆ ข้าร้องตลอดคืนเลยและเมื่อออกไปข้างนอก แม้ว่าข้าคิดว่าข้าร้องเมี้ยวให้ตัวเองฟังเท่านั้น แต่ผู้คนทั้งหมู่บ้านก็ได้ยินเสียงร้องของข้ากันหมด
โอ สหายของข้า แมวที่ชอบความเงียบร้อง ยิ่งเจ้าร้องมากขึ้นเท่าใดและยิ่งพยายามร้องเสียงดังมากขึ้นเท่าใด เจ้าก็ยิ่งไร้ประโยชน์มากขึ้นเท่านั้น
ชาวบ้านคนหนึ่งเลี้ยงแมวไว้ตัวหนึ่ง ครอบครัวของเขารักแมวตัวนี้มาก วันหนึ่งมันหายเข้าไปในป่าใหญ่และไม่กลับมาอีกเลย เขาไม่ได้ออกติดตามเพราะคิดว่ามันกลายเป็นอาหารสัตว์ป่าไปแล้ว
แท้ที่จริงแมวตัวนี้ยังปลอดภัยเพราะกลายเป็นเพื่อนเล่นกับลูกเสือตัวเล็ก ๆ ในป่านั้น เมื่อลูกเสือเหล่านี้เติบโตขึ้นและออกหากินได้ แมวก็ไปไหนมาไหนกับลูกเสือเหล่านี้
ครั้นเวลาผ่านไปหลายปี แมวก็เติบโตขึ้นและมีความดุร้ายไม่ผิดกับลูกเสือ เมื่อออกไปหากินด้วยกัน เมวก็ช่วยเพื่อน ๆ ของมันได้มาก แม้มันตัวเล็ก แต่ก็มีความคล่องแคล่วงว่องไวกว่าเสือตัวใหญ่ ๆ มาก ถึงจะจับสัตว์ตัวใหญ่ ๆ เองไม่ได้ แมวก็ช่วยให้ลูกเสือเหล่านี้จับเหยื่อได้ทุกครั้ง
วันหนึ่ง แมวซึ่งขณะนี้ดุร้ายเหมือนเสือแล้วออกจากป่ากลับไปเยี่ยมบ้านที่มันเคยอาศัยอยู่ เมื่อมันเห็นเป็ด ไก่ แพะ และแกะ เดินขวักไขว่อยู่ในบริเวณบ้านก็เผ่นเข้าใส่อย่างดุร้ายไม่ผิดกับเสือในป่า กัดกินเป็ดไก่และจิกข่วนตาแพะแกะจนตาบอดหมดทุกตัว
ผู้คนในบ้านนั้นหวาดกลัวจนตัวสั่นประดุจมีเสือเข้ามาทำร้ายถึงในบ้าน ไม่ใช่แมวธรรมดา ๆ ที่เคยอาศัยอยู่กับตน ชาวบ้านจำนวนมากต้องมาช่วยกันขับไล่ แมวดุร้ายจึงหนีเข้าป่าไป
กาลครั้งหนึ่ง หนูทั้งหลายถูกแมวตัวหนึ่งคุกคามเอาชีวิตอย่างหนัก จึงตัดสินใจมาประชุมกันเพื่อหาวิธีที่ดีที่สุดมากำจัดปัญหาที่รบกวนใจพวกมันจนไม่เป็นอันกินอันนอนนี้เสีย
หนูเหล่านี้ได้พิจารณาและอภิปรายแผนการกำจัดแมวหลายอย่าง แต่ก็ไม่สามารถหาแผนการที่มีประสิทธิภาพได้ ในที่สุด หนูหนุ่มตัวหนึ่งก็ลุกขึ้นยืนและเสนอต่อที่ประชุมว่า พวกมันควรเอาลูกกระพรวนไปผูกคอแมวเพื่อเป็นสัญญาณเตือนให้รู้ล่วงหน้าว่าเมื่อใดแมวจะมา แล้วพวกมันก็จะได้หนีแมวทัน
หนูทั้งหลายต่างปรบมือแสดงความชื่นชมและยอมรับข้อเสนอของหนูหนุ่มตัวนี้ทันที แต่แล้วหนูเฒ่าตัวหนึ่งซึ่งนั่งเงียบอยู่ตลอดเวลาประชุมก็ลุกขึ้นยืนและกล่าวว่ามันเห็นว่าแผนการดังกล่าวเป็นแผนการที่ฉลาดและจะประสบความสำเร็จอย่างไม่ต้องสงสัย แต่มันมีคำถามสั้น ๆ ข้อหนึ่งที่อยากจะถามในที่ประชุม นั่นคือ
หนูตัวไหนจะขันอาสานำลูกกระพรวนไปผูกคอแมว
แมวตัวหนึ่งจับไก่มาได้ก็คิดจะขย้ำกินให้อร่อย แต่กลัวสัตว์ตัวอื่นจะกล่าวหาว่าเป็นอันธพาล จึงหาข้ออ้างกล่าวโทษไก่ว่า
เจ้านี่สร้างแต่ความเดือดร้อน โก่งคอขันทุกคืนทำให้คนอื่นเขาไม่ได้หลับไม่ได้นอน ข้าจะกำจัดเจ้าซะเพื่อความสุขของทุกคน
เจ้าไก่รีบแก้ตัวว่า
ข้าไม่เคยขันเวลากลางคืน ข้าขันตอนรุ่งเช้าเพื่อปลุกให้ทุกคนตื่นขึ้นมาทำหน้าที่ของตนต่างหากล่ะ
ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ต่อไปนี้เจ้าไม่ต้องขันปลุกใครแล้วล่ะ เพราะข้าจะขย้ำเจ้ากินเดี๋ยวนี้
พูดจบเข้าเจ้าแมวก็กระโจนตะปบฉีกร่างไก่กินอย่างเอร็ดอร่อย
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
คนพาลย่อมหาเรื่องเบียดเบียนทำร้ายผู้อื่นเสมอ
ดู นิทานอีสป เรื่อง แมวกับไก่ บน Youtube ได้ที่ https://www.youtube.com/watch?v=10TEdU82Vpg
วันหนึ่ง แมวกับหมาจิ้งจอกนั่งคุยกันอยู่ใต้ต้นไม้ หมาจิ้งจอกคุยโวกับแมวว่า
ในป่าแห่งนี้ข้าไม่เคยกลัวอันตรายอะไรเลย เพราะข้ามีวิธีเอาตัวรอดได้เป็นพันวิธี
แมวชื่นชมความสามารถของหมาจิ้งจอกมาก
โอ้โห ! ยอดเยี่ยมไปเลย เจ้าช่างเก่งจริง ๆ ไม่เหมือนกับข้าที่มีแค่วิธีเดียว คือ ได้แต่กระโจนหนี
ทันใดนั้น ฝูงหมาล่าเนื้อก็วิ่งกรูกันเข้ามา เจ้าแมวรีบกระโจนหนีขึ้นไปอยู่บนต้นไม้ ส่วนหมาจิ้งจอกมัวแต่คิดหาวิธีใช้เล่ห์กลต่าง ๆ นานาเพื่อเอาตัวรอด จึงถูกฝูงหมาล่าเนื้อรุมกัดจนตาย แมวรำพึงกับตัวเองว่า
โธ่ อุบายที่ใช้ได้เพียงอย่างเดียว ยังดีกว่ามีอุบายตั้งมากมายแต่ใช้ไม่ได้สักอย่าง
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
ความรู้ท่วมหัว เอาตัวไม่รอด
ดู นิทานอีสป เรื่อง แมวกับหมาจิ้งจอก บน Youtube ได้ที่ https://www.youtube.com/watch?v=3OtxTiArmL4